Over stil zijn na chaos en hoe we de maandag terug kunnen claimen.

Ik vraag me af waar meer over geschreven is, planeet aarde of de maan? Het zal mij niet verbazen als de maan wint, want ze heeft een grote invloed op ons. Ze bepaalt de getijden op aarde door haar aantrekkingskracht op water en daarmee bepaalt ze ook de getijden in de mens, die voor 50-60% uit water bestaat. Water dat symbool staat voor onze emoties.

Elke maancyclus weer laat zij ons die beweging van eb naar vloed en terug weer voelen. Dat geldt zowel voor vrouwen als voor mannen. Alleen staan we er niet altijd bij stil dat het gebeurt.

Juist door stil te zijn kunnen we bewust worden van hoe we ons voelen, wat er diep van binnen gebeurt. En vervolgens wat met die gevoelens te doen. Want zit het probleem juist niet vaak in hoe we acteren met of op die gevoelens in plaats van het hebben van die gevoelens? 

Dit is waar de Grote Arcana kaart Maan over gaat. Na de chaos en wanorde en het moeten maken van een cruciale beslissing bij de Toren, zijn er waarschijnlijk een overvloed aan gevoelens in ons. En daarbij niet altijd de meest prettige. Je kunt je voorstellen dat, wanneer je gewoon doorgaat in de maalstroom van het leven zonder te ‘dealen’ met die gevoelens, je makkelijk tegen verschillende muren op kunt botsen. Het is een beetje als rondlopen als een kip zonder kop. Want ook al is er een keuze gemaakt bij de Toren, we hebben nog geen idee van hoe aan die keuze vorm te geven.

“Ik ga helemaal voor mijn eigen leven!”

Prachtig. Maar hoe dan? Wat is je eerste stap?

Als we nog even gebruik maken van de metafoor van de instortende toren, dan is er nu heel veel stof en gruis in de lucht en kunnen we onmogelijk zien wat onze volgende stap moet zijn. We moeten wachten tot het stof daalt. En om het stof te laten dalen moeten we zo min mogelijk bewegen, stil zijn, want anders wappert alles weer op.

In dat stil zijn en stil staan kunnen we voelen wat er in ons gebeurt én kunnen we de consequenties van onze keuze van alle kanten bekijken. Het is een moment van internaliseren. De keuze die je hebt gemaakt helemaal begrijpen en doorvoelen. Eén worden met je keuze, zodat je er ook helemaal achter kunt staan. Zodat je die volgende stap met overtuiging kunt maken. 

Bij de Maan hoort de kleine arcana drie van Zwaarden. Deze kaart laat een hart doorboord met drie zwaarden zien en wordt geduid als smart en het voelen van pijn en verdriet. En ja, zoals al gezegd, bij het stil zijn van de Maan hoort het voelen van wat gevoeld moet worden. Ik denk echter dat deze kaart ook staat voor het internaliseren van onze Torenkeuze. De Zwaarden staan voor geestkracht, voor de potentie van de gemaakte keuze. Om verder te kunnen moeten we ‘whole heartedly’ achter die keuze gaan staan.

En dat stil zijn zien we verbeeldt in kleine arcana Zwaarden vier, waar een man ligt te wachten tot de volgende stap hem duidelijk zal worden. Jammer genoeg kunnen we, zeker in deze tijd van het jaar met Sinterklaas en Kerst, niet eenvoudigweg gaan liggen wachten tot we klaar zijn met de Maan. Dat hoeft en kan natuurlijk ook niet. We hebben ook nog ons leven te leven. Ik vond daarom een meditatie van Bridget Esselmont die zij deelde in haar podcast erg mooi. Het is namelijk een heel eenvoudig ritueel, dat we op elk willekeurig moment (niet in het verkeer oid!) uit kunnen voeren.

Het enige dat zij doet is voorstellen dat zij als een stormachtige zee is met hoge golven. Die golven zijn de gevoelens en gedachten, het stof. En vervolgens staat ze simpelweg stil bij die golven en haalt rustig adem en wacht terwijl in haar gedachten de zee kalmer en kalmer wordt. Tot op het punt dat het water glad is als een spiegel.

Mooi hè?

Door dit een paar keer de komende weken te doen worden we ons meer en meer bewust van wat er in ons afspeelt en kunnen we het stof, de onduidelijkheid, die dit veroorzaakt laten dalen. Tegelijkertijd geven we onszelf de rust om inspiratie voor de volgende stap tot ons te laten komen.

Terwijl ik hierover na aan het denken was bedacht ik me ook dat we eigenlijk niet zouden moeten wachten tot dit ene moment in het jaar om stil te staan en te voelen. Zoals ik al begon in dit blog gaan we elke maand door een beweging heen. En toen bedacht ik me dat we een dag in de week hebben die naar de maan vernoemd is, maar waar we nooit naar uitkijken. Maandag begint de werk-/ schoolweek weer. Maandag moeten we weer. Wat als we de maandag terugclaimen als Maan-dag en er een dag van maken om stil te zijn en te staan. Te voelen wat er gevoeld moet worden (die kater van het weekend of juist de gezelligheid van zondagochtend) en het stof van het weekend en de vorige week te laten dalen, opdat we weten wat ons de komende week te doen staat. 

Stel dat we alleen al de maandag zo zouden beginnen. Mij lijkt het heerlijk! En ik denk dat het imago van maandag dan al snel aan punten weer wint. Wat denk jij?