vier coachgesprekken, één vraag

Deze week had ik vier coachgesprekken en alle vier begonnen ze min of meer met dezelfde vraag.

“Zit ik op de goede weg?”

Want het stroomt niet meer. Het loopt dood. Ik zie het niet meer. De vraag stellen is het antwoord geven. Blijkbaar niet. Of misschien niet in het juiste voertuig?

De Zegewagen laat zien hoe dat is “op de goede weg zijn”. Hij rijdt in een vierkant voertuig, symbool voor zijn waarheid. Hij laat zich voortbewegen door zijn waarheid om als vanzelf op de goede weg te komen.

Iets wat mijn eerste cliënte niet deed. Zij probeerde te volgen hoe anderen zeiden dat het moest en kwam daardoor maar niet vooruit.

Jij kent dat vast ook wel. Er zijn zoveel, sterke meningen over hoe we bijvoorbeeld gezond moeten leven, hoe je moet ondernemen of hoe je je kind moet opvoeden, dat je het bijna automatisch overneemt. De plaatjes die anderen beschrijven van een gezond leven of goed lopend bedrijf zijn zeker mooi en toch hoeft het niet per se jouw plaatje, jouw waarheid, te zijn.

De menner van de Zegewagen heeft een stralende ster op zijn voorhoofd. Dit toont hoe bewust hij is van zichzelf, van de stand van de planeten, zijn sterrenbeeld en de maanfasen. Hierdoor beweegt hij met zelfverzekerdheid. Hij is zo vol zelfvertrouwen dat hij niet eens teugels nodig heeft om zijn sfinxen te sturen.

Je zelfverzekerd voelen is één, maar er ook naar acteren is weer iets anders. Dat merkte cliënte twee. Zij stelde zich op als een page, terwijl ze zich een koningin voelde. Het is de gekke gewaarwording wanneer je jezelf vol zelfvertrouwen voelt tot het moment dat je met de buitenwereld wordt geconfronteerd.

En dan die prachtige sfinxen die de wagen trekken. Zij staan voor de dualiteit die, wanneer in balans, als een goed afgestemde 2 pk motor ons voorttrekt. De zwarte sfinx is yin, het vrouwelijk aspect, de inspiratie die we in de wereld willen laten manifesteren. De witt sfinx is yang, het mannelijk aspect, de vorm die we aan onszelf geven. De manifestatie zelf.

Zijn ze uit balans dan maakt je wagen rondjes in plaats van vooruit te komen.

Focus je bijvoorbeeld te veel op de witte sfinx, de vorm, het ‘wat’, dan raak je uit contact met de ziel. Dan creëer je een lege huls. Hiermee werd mijn derde cliënte geconfronteerd toen ze merkte dat haar klanten en ook zijzelf aan haar dienst begonnen te twijfelen. Een product of dienst kan nog zo mooi zijn, zonder bezieling komt het niet over. Dat heb je zelf vast ook wel eens gemerkt. Dat het praatje heel mooi was, maar je gewoon niet geraakt werd en dus het product niet kocht.

Je kunt te veel op een van de sfinxen focussen of juist een van de sfinxen te weinig voeden. Mijn vierde en laatste cliënte, bijvoorbeeld, ervoer nog veel pijn en frustratie in haar vrouwstuk. Dit uitte zich in een veelheid aan producten en diensten die zij aanbood, waardoor de vorm onduidelijk werd. Pas wanneer we op een gezonde manier in verbinding staan met ons vrouwelijk aspect, kunnen we werkelijk kleur bekennen en dat maakt de mannelijke manifestatie des te duidelijker.

Je ziet, mocht jij je ook afvragen of je op de goede weg zit, je bent niet de enige. Een balans houden en tegelijkertijd vol zelfvertrouwen voortbewegen is niet eenvoudig.

Je ziet nu ook, dat slechts met één beeld (de Zegewagen in dit geval, maar kies vooral jouw eigen beeld) je de middelen hebt om te bepalen waar het aan schort, om vervolgens je sfinxen weer het juiste pad op te kunnen sturen.