…ik weet het ook niet allemaal.

“Het was een heftige week, gevolgd door deze emotionele sessie en afgesloten met een eerlijk gesprek met mijn man. Ik heb lang net gedaan alsof het allemaal goed komt en ik een plan heb. Gisteren bloot gegaan met dat ik het ook niet weet, soms zelfs wanhoop en niemand nodig heb die mij steunt en in mij gelooft. Het was niet alleen een gesprek tussen mij en mijn man, maar ook tussen mijn vrouwelijke en mannelijke kant.”

Ja, ik zat er goed doorheen. Na die betreffende sessie, in een cursus over het volgen van de fasen van de maan (circular course van the new business women), voelde ik mij als de kaart Waarheid laat zien. Naakt, kwetsbaar en overgeleverd aan de krachten der natuur.

En tegelijkertijd gaf dit mij juist de kracht om dat intieme gesprek aan te gaan met mijn man. Met als resultaat dat man niet, zoals gewoonlijk, met adviezen en acties op de proppen kwam, maar mij eenvoudigweg troostte en zélfs toegaf dat hij niet wist wat anders te kunnen doen.

En ik merkte dat ik vooral dat laatste heel erg nodig had.

In mijn ervaring willen mannen zó graag oplossen, regelen, verbeteren, goedmaken. Het voelt alsof ze niet eens luisteren naar wat het probleem of de pijn is en gewoon direct reageren op de indicatie dat er iets mis is.

Deze keer hield hij mij alleen maar vast en was er eindelijk de rust om woorden, die al tijden uitgesproken moesten worden, uit te spreken:

“Ik weet het ook niet allemaal.”

Achteraf voelde ik dat dit gesprek niet alleen tussen mij en mijn man had plaatsgevonden, maar ook tussen het vrouwelijke en mannelijk ín mij.

Ook binnenin mij wil het mannelijk meteen ingrijpen wanneer het kwetsbaar begint te voelen. Zodra ik ook maar in de buurt kom van ‘willen laten ontstaan’ begint mijn hoofd to-do-lijstjes te vormen en planningen te maken. Het idee alleen al dat er niet vooruit wordt bewogen! Want “stilstand is achteruitgang” en “tijd is geld” en…

“En adem uit…” zegt het vrouwelijke in mij nu.

Het heeft even geduurd, maar ze heeft haar stem gevonden en ze wordt luider met de dag. Dat ene stille moment waarop de man toegaf niet te weten wat te doen, kon zij het podium pakken.

Sindsdien werk ik meer vanuit haar kracht.

En elke keer wanneer het mannelijke weer aan het plannen slaat, sta ik bewust even stil. Het zorgt dat ik werk vanuit een gevend Zijn, in plaats van de Wil om resultaten te halen.

Op de Grote Arcana Waarheid in de Herstelde Orde is de waarheid een man. Waar ik eerst dacht dat dit vooral te maken had met hoe waarheid in kan slaan als de bliksem en bliksem gerelateerd is aan Zeus, geloof ik nu iets anders.

Waarheid gaat over wie ik of jij bent in de kern van ons Zijn. De Ik zonder titels, looks, geslacht, rollen, overtuigingen, enzovoorts. Het mannelijke in ons zoekt juist houvast in die vormen.

Dus wanneer we helemaal bij onszelf komen, de Waarheid van ons Zelf kunnen zien, dan voelt het mannelijke in ons zich naakt en kwetsbaar.

En dat is ok. Dan is het tijd voor het vrouwelijke om een knuffel te geven en te zeggen “Ik weet het ook niet allemaal.”