wanneer alles wegvalt.

Klinkt ominous hè? Het doet je denken aan die verhalen van anderen, of misschien toch van jezelf, over die momenten waarop alles tegelijkertijd mis ging.

Sommige verhalen betreffen een rotdag die begint met wakker worden door ruziënde kinderen, gevolgd door een platte band op weg naar werk, een hak die afbreekt van je favoriete paar schoenen en eindigt met de ovenschotel die mislukt.

Andere verhalen zijn meer dramatisch en betreffen het verlies van dierbaren, werk en huis binnen de tijdspanne van een week.

En soms heb je niet eens door dat er zaken zijn weggevallen.

Dat merkte ik onlangs. Een jaar na dato. Een jaar nadat door één actie heel veel zekerheden stilletjes weg vielen. Een jaar nadat ik officieel geen ambtenaar, maar ondernemer werd.

Het afgelopen jaar ben ik heen en weer gegaan over de intentie van mijn bedrijf, de vorm, de layout van mijn producten en diensten. Dat bleef tot er van de zomer eindelijk iets klikte. Ik wist ineens wat ik wilde met IMYY. Ik zag ook ineens wat er eigenlijk gebeurd was in het afgelopen jaar.

Overgaan van ambtenaar naar ondernemer was qua actie niet moeilijk. Wat ik niet wist was wat de gevolgen van die ene actie waren. Blijkbaar had ik in mijn jaren op het ministerie een ambtenaren toren om mij heen gebouwd. Een toren die bestond uit een manier van werken, kleden, spreken, denken. Naïef genoeg  dacht ik dat het weggeven van mijn kantoor pakjes genoeg was. Maar mijn gerommel en gestommel het afgelopen jaar is bewijs dat er veel meer muren afgebroken moesten worden. 

Zo moest ik echt ánder leren werken. Ik moest leren mijn eigen baas te zijn. Ik moest ontdekken wat voor soort ondernemer ik wilde zijn. En ik moest vooral de manier van denken over mijzelf, mijn acties en mijn werk veranderen.

Veel waar ik in de jaren op het ministerie op was gaan vertrouwen, wat voor mij werkte, werkte niet meer. De zekerheden hoewel tot dan onzichtbaar, vielen weg. En omdat ze onzichtbaar waren had ik niet door dat ze weg waren.

Het afgelopen jaar was alsof het huis om me heen ineens weg was, ik dat om de een of andere reden niet door had en vervolgens allerlei dingen ging doen tegen de tocht.

Achteraf gezien had het afgelopen jaar ook niet anders kunnen gaan. Pas toen het klikte wanneer het klikte, zag ik dat het huis weg was en ik dus een nieuwe moest bouwen.

Ik snap nu dat in de Herstelde Orde de Maan na de Toren komt. De Toren stelt je voor de vraag wat te doen wanneer alles wegvalt. De Maan geeft je tijd om tot een antwoord te komen.