Even luisteren of ik de mijne ook hoor.

In het verlengde van het Kluizenaar zijn ontstaat vanzelf de behoefte aan Rechtvaardigheid. Ik weet niet hoe het bij jou is, maar ik vind het behoorlijk lastig om tijdens mijn verblijf in het nu dat stemmetje achter in mijn hoofd uit te zetten. Het is een stemmetje met een behoorlijk oordeel over, nou ja alles. Als Kluizenaar wil ik eigenlijk alleen zijn en, ongeacht of dat gevoel goed of slecht is, voelen. Maar dat stemmetje is sterk en zeker als een gevoel niet goed is, is daar het oordeel. “ja, dat zou ik eigenlijk anders/beter/mooier moeten doen.”

Waar komt die stem vandaan? Soms is het de stem van mijn moeder over hoe het huishouden gedaan zou moeten worden (niet dat ze dat van mij verwacht, maar haar mening telt gewoon zwaar voor mij). Soms is het de stem van mijn innerlijke kind dat licht geïrriteerd is over waar ik in het leven ben beland. Dat had veel meer sprookjesachtig moeten zijn. Soms is het de stem van normen en waarden die ik gedurende mijn leven heb opgepikt. Ik hoor succesvoller, slanker, gezonder, leuker, sexyer, intuïtiever, enzovoort, enzovoort te zijn.

Die stem brengt bij mij in eerste instantie de neiging tot lijstjes maken en plannen naar boven. Met die lijstjes en planning ga ik er dan voor zorgen ál die doelen wél te bereiken. Inmiddels weet ik dat ik niet meer in die valkuil moet trappen. Niet alleen is het niet reëel, maar veel van die stemmen zijn niet van of voor mij. Het zijn de ideeën van anderen over hoe het leven zou moeten zijn. Maar mijn leven moet niet ingericht zijn naar het idee van anderen, maar naar mijn eigen ontwerp.

Dat betekent niet dat ik oordeelloos door het leven moet, maar dat het oordeel werkelijk van mijzelf moet zijn. Daarom is die Kluizenaar zo belangrijk. Hoe meer ik heb stil gestaan bij wat er binnenin mij leeft en hoe dit resoneert met mijn buitenwereld, hoe beter ik vanuit mijzelf kan oordelen.

Dat is wat er gebeurt bij de Rechtvaardigheid. Het oordelen vanuit jezelf op jouw leven tot nu toe. Wat gaat goed? Wat kan beter? Waar is herstel en/of genezing nodig? Bij jezelf of in relatie tot anderen? Hoe krijg ik mijn balans in evenwicht? Waar moet ik het zwaard hanteren? En ondertussen blijven die stemmen vanachter het gordijn mij toe fluisteren hoe zij vinden dat het zou moeten zijn. Dat is niet erg. Die stemmen horen erbij. Ik heb ze verzameld gedurende mijn leven en soms hebben ze ook werkelijk een punt. Maar lang niet altijd. Dat is de uitdaging, om te weten wanneer wel en wanneer niet te luisteren. Wanneer de stemmen het beste met mij voor hebben en wanneer ik lekker eigen-wijs mag zijn.

De zomerperiode is prima om te leren goed te luisteren. Wanneer ik weer druk aan het werk ben, kan het zijn dat ik niet genoeg tijd neem om af te stemmen. Dan volg ik uit gewoonte een ‘gordijnstem’ om er te laat pas achter te komen, dat dit niet was wat ik nodig had. In de zomer heerst de rust om goed te luisteren. Van wie is deze stem? Heeft deze stem gelijk? Wat betekent dat voor mijn leven?

In plaats van een lange lijst acties en plannen in het streven naar perfectie, ontstaat hierdoor een top 3 (misschien zelfs een top 1) in het streven naar mijn Zelf.