Kluizenaarschap is niet hetzelfde als thuisblijven.

Misschien is de Kluizenaar wel de meest toepasselijke kaart van dit moment. Maandenlang hebben we, de een meer dan de ander, verplicht kluizenaar moeten spelen. In ieder geval voelde dat zo voor velen. Immers we mochten de deur niet uit, festivals en concerten gingen niet door en voor de meeste zaken waren we op onszelf aangewezen. Toch was de afgelopen periode niet werkelijk een Kluizenaar Periode. Op sommige momenten waren we harder aan het werk dan we normaal zouden zijn, want niet alleen ging het gewone werk (ook al was dat vanuit huis) door. Ook moesten de kinderen les krijgen en ineens ontkwamen we niet meer aan de klusjes die al tijden thuis op ons zaten te wachten. Sommigen moesten nu wel opgepakt worden vanwege het verplichte thuiswerken, zoals het kantoor op zolder leegruimen. Andere klusjes waren nu eenvoudigweg continue zichtbaar en extra ergerlijk, zoals de verwaarloosde tuin en de rommelige speelkamer.

Steeds vaker hoorden en zagen we berichten als: “Pas op dat je niet continu aan blijft staan.” “Let op dat je ook nu verlof opneemt en je rust pakt.” Nee, voor velen, denk ik, was het verplicht thuis zitten, geen verplichte kluizenaars retraite.

Eigenlijk, als je kijkt naar de Grote Arcana Kluizenaar of Heremiet, gaat deze kaart juist over de periode die er nu aankomt. De zomervakantie. Klinkt misschien vreemd, maar Kluizenaar gaat over stoppen met dat vechten en hard werken, en even stil staan bij waar je nu in het leven staat. Daar hadden we de afgelopen maanden geen tijd voor, maar straks op vakantie (ook als die plaatsvindt in je achtertuin) kan dat prima. Even niets. Geen school, geen werk, geen klusjes (in ieder geval niet te veel), ‘dolce con niente’, het zalige nietsdoen.

En dan wanneer door dat nietsdoen het stof van de afgelopen maanden in je hersenen is gedaald, komen de gedachten van de Kluizenaar opdagen.

“Hoe was dat nou, die afgelopen maanden?” “Vind ik het nog wel leuk wat ik doe?” “Dat lesgeven was echt niets/ het helemaal voor mij!” Kijk je dan uit naar het einde van de vakantie om met frisse moed weer er helemaal tegenaan te gaan of hoop je stiekem dat er geen einde aan komt?

Dat is het échte Kluizenaars gevoel. Wanneer je een stapje terugneemt en van een afstand je leven beschouwt. Wanneer je met een lichtje dat donkere innerlijk afgaat om te bekijken of die buitenwereld nog wel met je binnenwereld resoneert. Nog een reden waarom de Kluizenaar prima past op de camping, het strand of het terras, want je hoeft niet te acteren op die gedachten of vragen. Je moet niet doen bij de Kluizenaar, maar zijn. Je doet niet kluizenaren, je bent een kluizenaar. Dus gewoon even zijn, even voelen en die gevoelens en gewaarwordingen met een kleine notitie in je achterhoofd noteren. Vervolgens doe je je ogen weer even dicht om de zon op je huid te voelen en te genieten van een leeg hoofd, van helemaal zijn in het nu. Straks gaan we weer doen. Nu even niet.

Fijne zomervakantie.