De schaduwkant van de Kracht (the darkside of the force). Laten we het eens over de Grote Arcana Kracht hebben.

Laten we het eens over de Grote Arcana Kracht hebben. Je weet wel die kaart waar een persoon gemoedelijk naast een leeuw staat of misschien wel de leeuw knuffelend als ware het een ordinaire huiskat. Die kaart waar iedereen blij van wordt als deze op tafel komt, want wie wil niet krachtig zijn of zich krachtig voelen? Zelfs zo krachtig dat het onmogelijke mogelijk kan worden gemaakt.

De afbeelding toont ons echter het moment dat die Kracht inderdaad gevoeld wordt. Het toont de persoon dermate krachtig dat deze vol zelfvertrouwen zijn of haar hand op de leeuwenkop durft te plaatsen. Het moment dat mens en leeuwenkracht gelijkwaardig naast elkaar kunnen staan.

Ik wil het graag hebben over de andere kant van deze Grote Arcana. De schaduwkant van de Kracht. En nu moet ik even alle Star Wars fans teleurstellen, want dit gaat niet over Darth Vader of het benutten kiezen tussen het Goede en het Kwade. Dit gaat over de ándere betekenis van de Grote Arcana Kracht.

Want als je een beeld kunt maken van in evenwicht zijn, vriendschappelijk zijn met de leeuw (de Kracht), dan is er ook een beeld van disbalans en zelfs vijandigheid. En net als dat de evenwichtige Kracht van binnenuit komt, voelen we ook die disbalans van binnen.

Voor mij voelde het als boosheid en frustratie. Ik ben heel, heel lang, heel, heel boos geweest. Op alles en op iedereen en uiteindelijk, bleek, eigenlijk alleen op mezelf. Ergens, lang geleden, heb ik mijn Kracht binnenin mij verstopt. Ik liet haar (ik zie mijn Kracht graag als vrouwelijk) niet naar buiten. Ik was bang voor de gevolgen. Ik had gemerkt dat ik soms in mijn enthousiasme anderen kon ergeren of vervelen. Of dat om mijn Kracht gelachen werd. En ik wilde niet anderen kwetsen en zeker niet zelf gekwetst worden. Dus stopte ik mijn Kracht diep weg. Zo diep, dat ik zelfs vergat dat ik deze Kracht bezat.

Maar mijn Kracht vergat mij niet. Elke keer als ik of een ander iets deed of zei dat tegen mijn Kracht in ging voelde ik frustratie en boosheid. Dat kon soms een prikje zijn dat ik makkelijk weg schudde, maar ook een woedende brul die vanuit mijn tenen uit mijn mond kwam en waar ik zelf dan ook van schrok. Ik voelde de boosheid in mijn hart, mijn buik en elke gespannen spier in mijn lichaam. Ik probeerde de boosheid weg te eten en vervolgens weg te diëten. Ik gaf mijn naasten de schuld en wist dat dat eigenlijk niet klopte.

Natuurlijk was dit niet continu zo. Er waren momenten dat ik in mijn Kracht kon werken en ik me net zo evenwichtig voelde als de persoon op de kaart. Ik wist alleen niet waarom dat zo was. En ik zocht de reden buiten mezelf in plaats van in mijzelf. Pas toen ik een opleiding Tarot ging volgen kwam ik weer in contact met mijzelf en daarmee met mijn Kracht.

Tarot of werken met de Tarot is niet mijn Kracht. Mijn Kracht is vertellen.

De beeldentaal van de Tarot heeft me geholpen deze Kracht weer te ontdekken. Ik merkte dat ik iets te zeggen heb. Ik merkte dat ik woorden heb om die wijsheid uit te spreken. En ik merkte, uit de reacties van klasgenoten en cliënten, dat mijn woorden het luisteren waard zijn.

De beeldentaal van de Tarot bracht mij in contact met mijn innerlijke, onbewuste weten. En dit contact, weten dat ik een Kracht heb, gaf en geeft mij zelfvertrouwen. Zelfvertrouwen om die Kracht weer naar boven te laten komen. Zelfvertrouwen om mijn eigen pad te bewandelen. Zelfvertrouwen om anderen een mening te laten hebben over mijn Kracht en deze alsnog te tonen.

Dus voel jij je ook (misschien wel best vaak) boos en gefrustreerd? Vraag je dan eens af waarom je eigenlijk boos bent en op wie? Ga eens te raden binnenin jezelf in plaats van buiten jezelf. Leer ook de Tarot Taal en kom in contact met die innerlijke wijsheid, die Kracht diep van binnen en laat met jouw Kracht die boosheid en frustratie los.